شماره عضويت:1121/8

به نام خداوند جان افرين

برادر خوبم محسن اميرآبادي

سلام،‌ اميدوارم كه خوب باشي و در پناه حضرت پروردگار ايام به كام باشد. شعر بهاريه تو را خواندم،‌ شعر تو خيلي جالب بود اما موضوع نداشت و اسير پراكندگي بود. با بهار شروع كرده بودي اما بعد از پيامبر و هادي و صداي تار و گريه . .... سر در آورده بودي. شعر بايد حول يك موضوع به بحث بپردازد و تصوير سازي كند و هر بيت بايد با بيت قبل از خود و همچنين با بيت بعد از خود پيوند داشته باشد. حتي در يك بيت بايد بين دو مصراع رابطه­اي بر قرار باشد و به اصطلاح ادبا داراي مراعات النظير باشد. تو گفته­اي، "پيمبر رهبر وهادي – ز ره چونان سوار آمد" خوب اين موضوع به بهار چه ارتباطي دارد. ضمنا ً‌شاعر بايد سعي كند شعرش گويا و رسا باشد و نيازي به توضيح نداشته باشد. البته اينكه معني مختلفي از شعر مي­شود نه تنها بد نيست بلكه خوب هم هست. به قول يكي از بزرگان شعر را چون آينه دل دان كه روي خود را در آن بيني. هر كسي به مقتضاي حال خود با شعر همساز مي­شود و لذت مي­برد و اگر اينطور نبود گروه خاصي با شعر پيوند برقرار مي­كردند. مثلاً‌وقتي حافظ مي­گويد "‌شب تاريك و بيم موج و گردابي چنين حايل – كجا دانند حال ما سبكبالان ساحل­ها" هر كسي مي­تواند با وضع خودش تعبيري كند يكي كه فقير است بگويد آن پولدارها را با ما چه ارتباطي است. يكي كه زنداني است بگويد آن مردم آزاد كجا حال ما را درك  مي­كنند و ... منتظر آثار بعدي تو هستم.

خداحافظ تو باد

مركز آفرينشهاي ادبي كودكان و نوجوانان

1362